پریماک در تحقیقات خود دریافت که هر پاسخ یا رفتاری که دارای بسامد یا فراوانی بالایی باشد می‌تواند به عنوان عامل تقویتی برای رفتاری به‌کار رود که دارای احتمال وقوع یا فراوانی کمتری است .برای مثال اگر به کودک گفته شود موقعی می‌توانی تلویزیون را روشن کنی که مشق‌‌‌‌‌‌‌‌هایت را نوشته باشی، در اینجا تماشای تلویزیون برای کودک دارای فراوانی بالا است که می‌تواند به‌عنوان عامل تقویتی برای نوشتن مشق که دارای بسامد کمتری است به‌کار رود. این اصل را "قانون مادربزرگ" نیز نامیده‌اند که پاسخی وقوع پاسخی دیگر را در اختیار خود می‌گیرد.